Ahiret hayatı senin için dünya hayatından daha hayırlıdır

Muhakkak ahiret hayatı senin için dünya hayatından daha hayırlıdır.

Buna o kadar inanıyorum ki. Hatta beni kamçılayan şey bu oluyor çoğu zaman. Dünyaya bağlanıp, gaflete sürüklenmekten kurtarıyor. Çünkü dünyanın bir sonu olduğunu biliyorum. Kendimin bir sonu olduğunu biliyorum. Hatta dünya içinde değer verdiğim şeylerinde sonu olduğunu biliyorum. Hepimiz biliyoruz. Çünkü hepimiz ölüm gerçeği ile bir şekilde tanıştık.

Sevdiklerimizi kaybedeceğimizi öğrendik. Yada mutlu olduk, sonrasında üzüldük. Güldük sonra ağladık. Doyduk, sonra yine acıktık. Bir şeyler devamlı aynı şekilde gitmiyor. Bir yerde bitiyor. Dünya da aynı şekilde bir zaman sonra bizi içinden atacak. Sonra bir gün kendisi yerle bir olacak. İçinde kalanları ise kıyametine dahil ederek, sürükleyecek. O dehşeti tattıracak. Çünkü Allah azze ve celle öyle buyuruyor. Bize de tüm bunları bildirerek uyarıyor. Biz şimdi görmedim, duymadım, bilmiyorumculardan olursak kaybedenlerden olacağız. Oysaki yine biliyoruz ki; Dünya ahiretin tarlasıdır. Burada yaptığın her şey ama her şey eksiksiz bir şekilde titizlikle kaydediliyor. Allah kullarına bu dünyanın bir imtihan yurdu olduğunu ve imtihanda olduklarını, daha sonra bu imtihanın sonucuna göre gidilecek ebedi bir yurdun olduğunu bildiriyor. Sonlu bir dünyayı sonsuz bir yurda tercih etmemeleri için.. 

Akıllı olan her insan sonu olan bir şeye itibar etmez. Sonsuz bir mükafat dururken kim sonu olan bir şeyi ister ki? Kim ebedi mutlu olma vaadi dururken biraz mutlu olunup biraz üzülüp acı tatlı karışık bir hayat yaşayıp sonra ebedi mutsuzluğu tercih eder? Tüm merhameti ve adaletiyle O'nu şefkatiyle saran Rabb'ine karşı, bu kadar adaletsizliğin, merhametsizliğin, iki yüzlülüğün, nankörlüğün, değer bilmezliğin yani belki şeytanın bile aklına gelmeyecek olaylara sahne olan bu dünyayı kim sevebilir? Biraz mantıklı düşününce dünyayı ahirete tercih etmenin akıl kârı olmadığı hemen anlaşılır. Peki buna rağmen bu kadar dünyaperestliğin sebebi nedir? Bunun sebebi kulun Rabb'inden uzaklaşmasıdır. Kulun gönlünün hüznünü kaybedișidir. Kulun kendisine verilen değeri farkedemeyișidir. Bilmiyorum ne kadar farkındayız ama bizim varlığımızı Rabbimiz istedi. Yani bizim var olmamızı kainatın sahibi olan biricik Allah Teala istedi. Çok şükür. Biz ise geçici hevesler uğruna, elalem ne der putu uğruna Cenabı Hakk'ı görememeyi, Allah Rasulü aleyhisselam ile bulușamamayı göze alıyoruz (!) Bu düşünce de beni kendime getiriyor. Daha büyük bir kayıp yaşayabilir mi insan?

Vallahi dünya hayatı boş bir eğlenceden ibaret. Ben burada güzel olan çok az şey görüyorum. Hayat zor. Ve bu kadar zorluk çektikten sonra üstüne sonsuz mutsuzluğu ve acıyı kim ister bilmiyorum. Burada yapılan iyilikler kötülükleri gideriyor. Yapılan iyilikler 1e 10 olarak işleniyor. Tebessüm bile sadaka hükmünde iken ve bu dünya tarlasının iyi ekildiğinde Cemalullahı ve Allah Rasulü'nü görebilme gibi bir mükafatı varken geçici hevesler yüzünden bu mükafatları elden kaçırmak, bile bile elinin tersi ile itmek akıl kârı değil. Eğer İslam dinine mensup iseniz, Allah'a ve Rasulü'ne iman ediyor, Kuran'ı Kerim'i ve sünneti seniyyeyi kabul ediyorsunuz demektir. Ve bundan sonra haşa bir Allah ve kanunları yokmuş gibi yaşayarak cenneti hayal edemezsiniz. Gaflet perdesini söküp atmalı, kendimize gelmeliyiz. Dinimizi iyi öğrenmeliyiz. Gönlümüzü samimi bir şekilde teslim ederek ilim yolculuğuna çıkmalıyız.

Kimse kıyametin kopmasını beklemesin herkesin ölümü kendi kıyametidir zaten.
Ölüm geldikten sonra artık iyilik yapılamayacak. Artık amellerimiz ișlenmeyecek. Kul ölünce iyilik yapamaz buyuruyor Efendimiz aleyhisselam. Bunu derin derin düşünelim. O pişmanlığı yaşayalım şimdiden. Artık geri dönemeyeceğimiz bir yer olacak dünya. Ve Allahı hoşnut edeceğimiz yer ise burası. O yüzden dünyayı ahiretin tarlası olarak görmeliyiz. Ve bize verilen hayatı verimli geçirmeliyiz.

Unutmamalıyız ki biz her şeyden önce bir kul'uz çünkü. Bizim dünyadaki asıl görevimiz kulluktur. Bizim için hayırlı olan ise ahiret hayatıdır. Rabbimiz af ve mağfiret buyursun bizlere. 🍀